Vlak voor het einde van vorig jaar heb ik (ML) ontslag genomen van mijn werk waar ik ruim 18 jaar geleden ben begonnen. Dat is toch best een bijzondere gebeurtenis. Mijn eerste werkgever en dus nog nooit eerder ontslag genomen. Ik heb veel leuke collega's leren kennen en die zal ik zeker gaan missen, maar ik heb eigenlijk een jaar geleden al afscheid genomen toen ik besloot om gebruik te maken van een betaalde verlofregeling van mijn oude werkgever. Ik ben toen gelijk in vaste dienst bij een nieuwe werkgever gekomen. Dus ik heb veel nieuwe leuke collega's gekregen op mijn nieuwe werk.
Gisteren kreeg ik een bevestiging dat mijn ontslag is aangekomen en volgende maand vindt er nog een eindafrekening plaats. Onderdeel van die betaalde verlof regeling van afgelopen jaar is dat ik nog 2 maanden doorbetaald krijg als ik na mijn verlof niet meer terugkom. Op die manier willen ze op een nette manier hun personeelsbestand laten krimpen. Voor mij was dit een veilige manier om te kijken of ik bij een andere werkgever zou willen en kunnen werken en natuurlijk ook of een andere werkgever met mij zou willen werken.
Vlak voordat ik mijn ontslagbrief moest insturen, kreeg ik nog een beoordelingsgesprek van mijn nieuwe werkgever en uit dat gesprek bleek wel dat ze tevreden zijn. Ik kreeg nog een loonsverhoging van €100 per maand en de vraag of ik daarmee tevreden was. Dat is me nooit gevraagd bij mijn vorige werkgever.
De reistijd bij mijn oude werkgever was één van de grootste obstakels om daar te blijven. Ik ben nu van 200km enkele reis naar 20km enkele reis gegaan. Daardoor kan ik elke dag met het gezin mee eten. Wel zo gezellig. Bovendien ben ik van een enorm kantoor midden in de stad naar een gezellig woonhuis met uitzicht op de hertjes en vogels gegaan. Heerlijk rustgevend en zo hou ik het nog zeker 18 jaar vol bij mijn huidige werkgever en dan wordt het wel tijd om eens over mijn pensioen na te gaan denken.
Een dagelijkse kijk in de portemonnee van een gezin met 5 kinderen met een onder water gelopen tophypotheek dat nodig aan aflossing toe is.
Heel veel succes, maar inmiddels heeft zich dat al uitgewezen. En zoals je al schrijft, die 200 km terug naar 20 km is goud waard.
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk dat verschil in reistijd! Fijn dat je op deze manier een nieuwe baan kon zoeken, kan me voorstellen dat dat veilig voelt.
BeantwoordenVerwijderenEen nette afwikkeling van je oude werkgever. En een veilig gevoel voor jou. Er schemert wel een beetje in door dat jullie uit elkaar gegroeid waren. Op deze manier kan ieder zijn eigen weg vervolgen.
BeantwoordenVerwijderenWat een verschil, die afstand. Wat een vrijheid! En hertjes als uitzicht klinkt als een soort secundaire arbeidsvoorwaarde :-).
Klinkt erg goed. Vrij lang dubbel inkomen ook, zo te horen?
BeantwoordenVerwijderenVooral die verminderde reistijd lijkt me fijn voor het gezin!
Dubbel inkomsten is natuurlijk erg leuk, maar de oude werkgever betaalde "maar" 35% door tijdens het verlof en door de extra inkomsten, ging de kinderopvangtoeslag natuurlijk flink omlaag. Maar goed, het was een leuk extraatje en de zekerheid dat je terug kan komen als het bij een nieuwe werkgever niet klikt, is natuurlijk wel erg fijn!
Verwijderen