Eindelijk, eindelijk, eindelijk....vakantie! Het bloggen gaat ons de laatste maanden moeizaam af. Reden daarvoor is dat we naast een huishouden, een gezin ook nog een baan hebben en familie en vrienden tevreden moeten houden. En dan komt er een zwangerschap ook nog 'bij'.
En zo voelt deze vierde zwangerschap ook. Ik doe het erbij, naast alle andere dingen. Hield ik bij de andere kinderen nog een zwangerschapsdagboek bij, nu komt dat er al niet meer van. Daarnaast is alles ook niet nieuw meer. Een bezoekje aan de verloskundige is eigenlijk een soort oponthoud, een afspraak die we moeten inplannen in de agenda. Twee maanden geleden heb ik trouwens een afspraak eens moeten afbellen, omdat ik me niet lekker voelde. Ik was ook niet heel erg ziek, maar ik had geen puf om naar de verloskundige te gaan. Bij de andere kinderen, zeker de eerste twee, was het nooit in me opgekomen om een afspraak af te zeggen.
Verder gaat het wel prima hoor. Ik heb nog niet heel veel lichamelijke klachten. Ik ben vandaag precies 33 weken zwanger. Enige minpuntje is dat de baby nog erg bewegelijk is. Twee weken geleden liet de verloskundige mij voelen dat het hoofdje nog boven ligt. Het is dan zo'n hard bolletje wat tegen je ribben aan ligt, wat best pijnlijk is. Een paar dagen geleden had ik wel het idee dat de baby was omgedraaid, maar inmiddels ligt mevrouw sinds vanmorgen weer in stuit en heb ik dus erg pijnlijke ribben.
Het nadeel van een zwangerschap voor mij is dat ik ook wel wat hinder ondervind van de hormonen die te keer gaan. Het gevolg is dat ik snel emotioneel ben, veel pieker en me te veel aantrek van werkgerelateerde zaken. En dat maakte dat ik de afgelopen maanden erg moe was, wat vanaf begin november zo was. Daarbij was ik ook nog ziekjes, heb een antibioticakuur gehad tegen bijholteontsteking maar ondertussen heb ik wel nog doorgewerkt. Ik had (achteraf gezien natuurlijk) me echt ziek moeten melden, maar doordat ik me zo betrokken en verantwoordelijk voelde, heb ik dat niet gedaan. Ik ben dus echt doorgehobbeld richting kerstvakantie. De eerste vakantie dag, afgelopen zaterdag, was dan ook een dag van chagrijnigheid, hoofdpijn, vermoeidheid en harde buiken. Inmiddels gaat het alweer een stuk beter met me. Na de vakantie werk ik nog 1 week en 1 dag (dat zijn dus vier dagen in totaal) dus dan kan ik dingen gaan afronden en daarna heerlijk genieten van mijn verlof. Ik kijk echt uit naar mijn verlof en ik ben blij dat ik mijn werk dan even van me af kan zetten. Het gaat te ver om van een burn-out te spreken, maar ik moet het zeker niet weer zo ver laten komen en in het nieuwe jaar wil ik zeker werk en privé beter gescheiden houden.
Ook hebben we de intake van de kraamzorg (telefonisch) gehad. Ik ben erg benieuwd hoe de bevalling dit keer zal gaan en welke kraamverzorgster we gaan treffen.
Ik heb verder nog niet heel veel dingetjes voor de baby gekocht. Ik heb nu een jumpsuit van Maxomorra gekocht en een summersuit van Maxomorra (tweedehands) en een wollen strikmutsje. Ook heb ik via Marktplaats 6 Bummis vouwluiers gekocht, maar ik ben nog niet geheel overtuigd hiervan. Waarschijnlijk ga ik toch voor de simpele hydrofielluier, die je in een vliegrecord moet vouwen en dan vastmaakt met een 'snappie' in plaats van een veiligheidsspeld. Daar moet dan een overbroekje overheen. Na een paar maanden kunnen we dan kijken of we de luiers van DL1 nog een keer kunnen gebruiken, ik hoop dat ze tzt zindelijk is.
Verder wil ik nog mijn borstkolf laten doormeten bij de thuiszorg, ik ben benieuwd of deze nog goed werkt. Ik ga nog wel even een nieuw koppelstukje aanschaffen, als de kolf nog goed is.
Dat is het wel, eigenlijk. Deze baby zal meedraaien in ons ritme, maar zal wel met vreugde verwelkomt worden door onze kinderen en door mij natuurlijk (en papa). Ik kan niet wachten om zo'n klein hummeltje weer vast te houden en om borstvoeding te geven.