Met drie kleine kinderen in huis, gaat er eigenlijk geen nacht voorbij dat er wel tenminste één van de kinderen 's nachts wakker wordt en aandacht nodig heeft. Veel ouders doen er alles aan om hun kinderen niet bij ze in bed te leggen. Desnoods gaan ze uren naast het bed op de kinderkamer zitten om te voorkomen dat hun kinderen verwend worden door tussen papa en mama in te mogen liggen.
Wij doen daar niet zo moeilijk over. Als één van de kinderen wakker wordt, dan proberen we ze eerst even rustig te krijgen zodat ze weer verder kunnen slapen, maar anders gaan ze zonder problemen mee naar ons bed om tussen ons in te liggen. 9 van de 10 keer dat ze dan direct weer rustig zijn en snel weer in slaap vallen. Op deze manier zijn ML en VL ook nog in staat om weer in slaap te vallen en zo kan het hele gezin weer snel van de benodigde nachtrust genieten.
ZL1 heeft af en toe last van groeipijn en begint dan 's nachts te huilen. Gelukkig kan hij inmiddels aangeven dat hij groeipijn heeft. We leggen hem dan ook tussen ons in en dan blijft hij nog even een kwartiertje door trappelen met z'n benen. ML en/of VL vallen in slaap en op een gegeven moment hoor je dan ZL1 zeggen: "Ik ga naar mijn eigen bed" en hij loopt weer naar zijn slaapkamer en slaapt daar verder.
Wij zijn dus niet zo bang dat we onze kinderen teveel verwennen en teveel laten wennen aan het slapen bij papa en mama in bed. Regelmatig worden we 's ochtends wakker zonder kinderen in bed, maar het komt ook voor dat er nog 2 kinderen in bed liggen. Voor ons werkt dit het prettigst en zo krijgt iedereen toch nog genoeg slaap om de volgende dag weer fit aan de dag te kunnen beginnen.
Hoe doen jullie dat met kinderen die 's nachts gaan huilen?
Een dagelijkse kijk in de portemonnee van een gezin met 5 kinderen met een onder water gelopen tophypotheek dat nodig aan aflossing toe is.
Herkenbaar :) Alleen met 3 kinderen erin vind ik het minder rustgevend ;)
BeantwoordenVerwijderen