Een apart dagje vandaag. Gisteravond kwam een vriendje van ZL1 en zijn zusje bij ons logeren. Hun moeder is al een week overtijd van hun derde kindje en gisteravond zou het moment van de bevalling zijn. Wij konden dus een keer ervaring op doen hoe het is om een gezin met 5 kinderen te hebben.
De nacht is prima verlopen voor de loge's. Nadat we ze in bed hadden gelegd, hebben we ze niet meer gehoord. In tegenstelling tot onze kinderen. ZL1 vond het nodig om tot 22:00 uur wakker te liggen; hij wilde graag keten met zijn vriendje. Helaas wilde zijn vriendje slapen en was hij alleen aan het rondspoken op onze eerste verdieping. ZL2 was ziek en had flinke koorts en heeft de nacht bij ons in bed doorgebracht. Tussendoor werd DL natuurlijk wakker voor haar nachtvoeding.
Enigszins wat gebroken dus bij het opstaan. Snel wat broodjes gesmeerd en vervolgens de loge's naar het kinderdagverblijf gebracht. Normaal gesproken brengen we de kinderen met de fiets, maar nu toch maar even voor het gemak gekozen. Niet echt besparend bezig geweest dus. Onze drie kinderen waren gewoon thuis vandaag.
Om 10:00 uur moest DL op het consultatiebureau zijn. VL is met haar en met ZL1 daar naar toegegaan, terwijl ZL2 lekker lag te slapen zodat ML nog wat kon werken. Vervolgens is VL snel doorgereden (wederom met de auto) naar de bakker om daar brood te halen. Om 11:30 uur waren we weer thuis. ZL2 lag nog steeds te slapen.
Lekker met z'n drietjes even de kapjes opgegeten. ZL1 wilde niet naar bed, dus hij mocht lekker beneden blijven. ZL2 werd ook rond 13:00 uur wakker. De jongens hebben nog even gezellig met z'n tweetjes zitten kleien aan de keukentafel.
Daarna was DL weer aan de beurt voor een borstvoeding, want VL had in de middag nog een werkafspraak. ML was dus in de middag thuis met de drie kinderen. Ondertussen heeft hij nog lekker gekookt: gebakken aardappels, slavinken en spruitjes.
Om 17:30 uur was VL weer thuis, precies op tijd voor weer een borstvoeding voor DL. Daarna lekker met z'n allen aan tafel. De jongens waren al wat moe, dus nog even snel in bad en daarna naar bed. ML en VL hebben daarna samen de kamer nog even opgeruimd. Het zag er net weer toonbaar uit beneden toen de papa van de loge's de spullen op kwam halen van zijn kinderen. Helaas hadden de weeën niet doorgezet... hopen dat we vanavond een telefoontje krijgen met goed nieuws!
En nu nog even een blogje in elkaar draaien. Niet echt een financieel stukje, maar meer een kijkje in ons dagelijks leven met drie kinderen. En vandaag mochten we dus even proeven hoe het is om vijf kinderen te hebben.
Hoewel het natuurlijk een wat beladen vraag is, stellen wij hem toch: laten jullie je keuze voor 3 of meer kinderen afhangen van het financiële plaatje?
Een dagelijkse kijk in de portemonnee van een gezin met 5 kinderen met een onder water gelopen tophypotheek dat nodig aan aflossing toe is.
Nee, wij hebben het aantal niet af laten hangen van de financiën. Wij hebben 4 kinderen. Alhoewel we het niet altijd breed hebben gehad hebben we het altijd gered. Een beetje sober leven is zelfs wel goed voor kinderen als er maar genoeg liefde, tijd en aandacht is, denk ik. Het resultaat is dat we 4 geweldige kinderen hebben, die positief in het leven staan. Dat geeft veel voldoening.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je reactie! Geld maakt inderdaad niet gelukkig, maar liefde en aandacht wel. Volgens mij zijn jullie een fijn gezin!
VerwijderenHallo, toen wij erg graag een derde kindje wilde en ik zwanger was bleek het een tweeling te zijn. Wij hebben nu dus 4 kindjes en het is druk en je staat als ouders echt op de tweede plaats.
BeantwoordenVerwijderenFinancieel moeten we echt keuzes maken maar we voelen ons er totaal niet ongelukkig onder. Ik ben bewust een thuisblijfmoeder omdat een van onze kindjes meer zorg nodig heeft. We kunnen enorm genieten van gezellige en leuke dingen die niet altijd even duur hoeven te zijn.
Ik heb totaal niet het gevoel dat de kinderen wat tekort komen.
Groetjes Janique
O, dat lijkt me even schrikken als je een tweeling krijgt! Maar wel fijn dat jullie het zo met elkaar redden. Hoe oud zijn jullie kinderen?
VerwijderenJa, wij lieten dat zeker meewegen. Wij hebben nu drie studerende kinderen, en ik ben blij dat we het net redden. Dat zou met nog een vierde er bij bijna onmogelijk zijn geweest. Je gaat er van uit dat de moeder tegen die tijd weer kan gaan werken en er dus een inkomen bij kan komen, maar.. je wordt na je 40e moeilijk nog ergens aangenomen. Ik ben al weer 8 maanden tevergeefs aan het solliciteren. We willen onze kinderen geen studieschuld laten opbouwen, hebben daar zelf echt slechte ervaringen mee. We waren nog aan het aflossen toen onze oudste in groep 8 zat. We konden pas ons eerste huis kopen toen de oudste in 2Havo zat. Dus we dragen nu 1730 euro per maand bij aan onze drie studerende kinderen. Dat had je me 10 jaar geleden ook niet moeten voorspellen, want dan was ik van het dak gesprongen..:-)
BeantwoordenVerwijderenWij zijn nu al per kind 50 euro per maand aan het sparen voor de studie. ML en VL hebben beide geen studieschuld opgebouwd. ML heeft het zelf moeten betalen en heeft daardoor geleerd om goed met geld om te gaan. VL kreeg de studie van haar ouders, hoefde verder niets te betalen maar heeft zo ook het gevoel dat je je kinderen alles moet geven. Maar van geven wordt je niet gelukkiger!
VerwijderenWe hebben ervoor gekozen om nu wel minder te gaan werken, maar wel te blijven studeren zodat we wel in de arbeidsmarkt actief blijven. Het wordt voor ons waarschijnlijk wat makkelijker om over een jaar of 10 te gaan stijgen op de carriereladder.
Succes met solliciteren! In welke branche zoek je werk?
Bij ons weegt het wel mee. Maar vooral ook de praktische kant. 3 kinderen passen goed in ons huis, in bijna elke auto. Ook de impact op mijn lichaam weegt mee. 3 zwangerschappen in 4 jaar tijd viel mij ook zwaar. Een tijd terug bleek ik toch onverwachts nog een keer zwanger. Een schok, maar was alles goed gegaan wel welkom. Helaas bleek gelijk dat het enorm fout zat en ben ik met spoed geopereerd aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
BeantwoordenVerwijderenNu is de keuze dus eigenlijk voor ons gemaakt, nog een zwangerschap is voor mij een te groot risico. Een dag langer en mijn kinderen hadden misschien geen moeder meer gehad. Om die reden hebben wij nu voor permanente maatregelen gezorgd. Dit risico willen we niet nog een keer lopen.
Was dit niet gebeurt, had ik de optie graag nog open gehouden. Wij zijn allebei nog jong, en hadden over een paar jaar nog best kunnen besluiten om voor nog een kindje te gaan. In ieder geval niet om definitief die deur al te sluiten.
Wat naar, een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. De praktische kant speelt bij ons ook een grote rol. Drie kinderen passen inderdaad in de auto en ze hebben straks ook alle drie een eigen kamer, en dan hebben we nog een studeerkamer. Als we vier kinderen hebben, dan moeten we een nieuwe auto en de studeerkamer opgeven. Praktisch gezien is dat niet zo heel handig, maar de babykriebels zijn moeilijk de kop in te drukken.
Verwijderen'de babykriebels zijn moeilijk de kop in te drukken
VerwijderenMag ik eens een taboe aansnijden? Want dat ben ik niet met je eens. Bij een aantal vrouwen geldt dat misschien, maar ik denk dat ook de tijdgeest van 'je gevoel moeten volgen' meespeelt.
Op diverse forums en sites is deze discussie hierover al eindeloos vaak gevoerd en helaas vliegen een aantal vrouwen elkaar hierover in de haren. Vergelijkbaar met de discussie over thuisbevallen versus het ziekenhuis en borst versus de fles.
Natuurlijk zijn baby's schattig, maar onze moeders en grootmoeders waren daar op een zeker moment een stuk nuchterder in. De luiers gingen op zolder, en schluss. Er was bij hen vaak zelfs een zekere opluchting als men zeker wist dat er geen kinderen meer zouden komen.
Is de drang om in alles je gevoel te moeten volgen, dus ook maar weer toe te geven aan weer babykriebels, tegen beter weten in, ook niet een welvaartsverschijnsel van de laatste 20 jaar? Wat is er mis met een beetje nuchterheid?
Ik weet dat dit heel gevoelig ligt, en wil absoluut niemand kwetsen. Maar als ik sommige vrouwen hoor over nog een kindje erbij, tegen beter weten in, omdat je gevoel dat aangeeft, voel ik me toch wel erg nuchter in deze.
Ik heb nog geen kinderen maar ik zou financien denk ik wel degelijk mee laten wegen. Ik denk inderdaad net als Rietje dat soberheid en gezonde zuinigheid heel goed zijn maar ik zou graag willen dat dat een keuze is, en niet een 'moetje' omdat je simpelweg het geld niet hebt. Ook zou ik als mijn kinderen wat ouder ze zijn, ze graag de wijde wereld willen laten zien. Mijn vriend en ik hebben allebei veel gereisd en doen dat nog steeds. Ik denk dat dat onze ontwikkeling en die van onze toekomstige kinderen ten goede komt.
BeantwoordenVerwijderenOok zou ik ze graag financieel willen bijstaan tijdens hun studie, zodat ze niet hoeven lenen en een onbezorgde studietijd kunnen hebben.
Maarja, dat kost een hoop knaken natuurlijk dus hoe meer kinderen ik zou hebben, hoe minder geld ik overhoud.
Bedankt voor je reactie! Hoewel wij natuurlijk al wel kinderen hebben, leverde het net nog wel wat gespreksstof op tussen VL en ML. In hoeverre geef je kinderen inzicht in jouw eigen financiele situatie? Mogen je kinderen weten wat er op je salarisstrook staat?
VerwijderenWij mogen ook graag reizen en het is een droom van VL om ooit nog eens een lange camperreis door de VS te maken met de kinderen. Maar we zullen daar waarschijnlijk de kinderen wel in gaan betrekken om daar voor te gaan sparen.
Ik zou denk ik niet exact zeggen wat er op je salarisstrook maar wel ongeveer hoe je financiele situatie is ten opzichte van de rest van Nederland en ook van de wereld. Ik ben bijvoorbeeld opgegroeid in een best rijk gezin en in een behoorlijke kakbuurt. Ik weet niet en heb nooit geweten wat het inkomen van mijn ouders was, alleen dat het 'meer dan 2x modaal' was/is. Ze legden ook altijd wel uit dat wij bevoorrecht waren dat er genoeg geld was om al én een mooi huis, én vakanties én sporten én zomerkampen e.d. te betalen. En dat dit voor lang niet iedereen in Nederland haalbaar was, laat staan voor mensen in ontwikkelingslanden. Dat klinkt nogal prekerig en belerend maar ze legden dat gewoon op een fijne manier uit. Het heeft mij in ieder geval heel erg bewust van de waarde van geld gemaakt. Ik had namelijk klasgenootjes die het doodnormaal vonden om 4x per jaar op vakantie te gaan, 3 prijzige sporten te beoefenen (hockey, tennis, paardrijden etc) en altijd in merkkleding rond te lopen. Die hebben ook tijdens de middelbare school nooit gewerkt en volgens mij zijn pas tijdens hun studies hun ogen open gegaan voor hoe uitzonderlijk luxe hun leventje is.
VerwijderenOok las ik laatst een bericht van volgens mij Nibud, dat heel veel tieners hun financiele toekomst bijzonder rooskleurig zien en verwachten op hun 35e 5000 netto te verdienen ofzo. Diezelfde tieners vinden het daarom denk ik best wel gierig van hun ouders dat die niet gewoon even 350 euro neerleggen voor 2 of 3 spijkerbroeken, want die denken dat hun ouders superveel verdienen.
Ik denk dat je daarom best wel je kinderen daarbij kunt betrekken door ze van jongs af aan te leren wat dingen kosten ten opzichte van je inkomen. En dat een reis door America hartstikke leuk is, maar dat dat zeker niet gratis is en dat er dus voor gespaard moet worden en wellicht (tijdelijk) op andere dingen bezuinigd moet worden.
Weet niet of je hier iets aan hebt. Maar gelukkig heb je gezien de leeftijd van je kinderen nog wel even om te besluiten wat je wel of niet vertelt.
'Ook las ik laatst een bericht van volgens mij Nibud, dat heel veel tieners hun financiële toekomst bijzonder rooskleurig zien en verwachten op hun 35e 5000 netto te verdienen ofzo'
VerwijderenTja, ik zeg het maar niet hardop, vanwege het gevaar voor cynicus versleten te worden, maar in HRM kringen en op het ministerie van Sociale zaken verwachten ze nu al dat jongeren die in de toekomst afstuderen het met een traineeship (duur woord voor stage met onkostenvergoeding, of stage-salaris) zullen moeten doen. Dat die droombaan waar ze bij de aanvang van hun studie op rekenden, er niet meer is. In Groningen schijnen veel afgestudeerde psychologen, pedagogen en sociologen bij de klantenservice van I.KEA te werken..
Vandaar ook dat wij de studie van onze 3 kinderen betalen. Vergelijken met de situatie vroeger is m.i. niet relevant. Vroeger was er een ziekenfonds, waren de vaste lasten minder hoog, was er een weduwen en wezenwet, progressieve kinderbijsla en was er geen leerplicht tot 18 jaar. Vroeger was vroeger.
In de toekomst zullen onze kinderen het al moeilijk genoeg hebben om een huis te kopen. Vandaar dat ik niet wil dat ze met een studieschuld de arbeidsmarkt op gaan.
Gisteren opperde Bas Jacobs, econoom aan de Erasmus, al dat mensen in de toekomst tot aan hun pensioenleeftijd toe de gelegenheid moeten krijgen de studieschuld af te lossen. Dat is het gevolg van het aanstaande sociaal leenstelsel. Hij vergeet er bij te melden dat je dan wel 40 jaar lang rente moet betalen, en op die manier voor 3 studies betaalt, terwijl je er maar 1 hebt gevolgd..
P.s. Leuk blog heb je! Het gaat ergens over, en dat kan ik erg waarderen. Er zijn al zoveel blogs over huishouden en boodschappen..
Ik denk dat je vooral op je (moeder)gevoel moet af gaan.Als je heel graag meer kinderen wil, is voor alles een oplossing!Niks mis met wat bij werken tijdens je studie.En ook niks mis met de kinderen betrekken in (be)sparingen in het gezin.Naar mijn idee juist goed om mee te geven,als je dat kan zonder dat het zorgelijk word.Hier is het altijd een sport geweest.Ook toen het echt moest met bezuinigen,is het een uitdaging het te brengen als sport en er samen voor te gaan om wat geld over te houden voor leuke dingen in 't leven.Ik zelf heb 2 kids, 1 studerend en 1 al het huis uit.Maar die keus was niet uit financiëel oogpunt.Ik ken voldoende mensen met (veel)grotere gezinnen en die zijn heel happy.Ik heb nooit een auto gehad en dat ging prima, ook met twee kleine kinderen!Dus een kleinere auto met meer kids kan ook.Het zijn wel keuzes die je moet maken.Maar als je gevoel zegt:meer kinderen,laat het dan niet(alleen)op de financiën afgaan.Er is zo veel mogelijk in een liefdevol gezin!
BeantwoordenVerwijderenWij hebben jarenlang gezegd dat 3 praktisch is in huis en auto, maar na 6 jaar kregen we toch allebei weer de babykriebels. Wij hebben het geluk gehad nog een 4e te krijgen. Praktische problemen kun je oplossen. We genieten (bijna) alle dagen van onze jongste.
BeantwoordenVerwijderenLiefde hebben we in overvloed en een stabiele en stevige thuissituatie kost niets. Of onze kinderen allemaal op onze kosten kunnen studeren? We weten het niet, maar dat zien we dan wel weer. De eerste gaat over 2 jaar al aan de studie en ik heb pas vorig jaar bedacht dat het stufie systeem niet meer lijkt op die uit mijn eigen tijd. Zoals het er nu naar uitziet gaan de oudste 2 een (dure?) hbo opleiding doen, maar nummer 3 zien we dat nog niet doen, lijkt meer een mbo-er (goedkoper?).
Wij slaan nu dan ook gerust een/de vakantie over om geld te sparen voor een studie.
Succes met de keuze. Misschien moet ik je erop wijzen dat mijn oudere collega's, 50+ en 60+, vertelden dat die babykriebels nooit overgaan. Misschien iets om rekening mee te houden.
WG
Grappig jullie vraag.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat het wel mee mag spelen, maar niet als het om de luxe dingen gaat. Als je bv op een heel klein flatje woont en je hebt geen mogelijkheid om te verhuizen, vind ik het een ander verhaal.
Wij hebben er zelf vier. Bv qua auto eerst wel een grotere gehad, maar dat werd toch te duur, qua benzine, belasting, onderhoud etc.
Nu hebben we een zuinige kleine. Op vakantie gaat er een met twee kids met de auto en alle spullen en de ander met de trein met de andere twee. Het is net hoe je er zelf in staat
We genieten iedere dag van onze vier kids. Prima om daar soms wat voor te laten. Anne
Hallo,
BeantwoordenVerwijderenEven weer antwoorden op bovenstaande reactie.
Je vroeg welke leeftijden we ze hebben we hebben een zoontje van 8 een dochter van 6 en de tweeling zijn ook 2 dochters zijn 3.
Wij zeiden zelf ook altijd met 3 is alles nog betaalbaar en merken nu ook dat het gewoon duur is maar echt niet onmogelijk.
Sinds de geboorte van de oudste hebben we altijd al maandelijks gespaard voor studiekosten in de toekomst wat na 8 jaar al een leuk bedrag is en je gaat meer plannen.
Onze tweelingmeiden gaan over 1,5 jaar (dan worden ze 5) op zwemles ook een leuke kostenpost maar ook daar zijn we nu al weer voor aan het sparen alle extra's en mp verkopen gaan in een potje en we hebben nog een tijdje te gaan maar de helft is al bijna bij elkaar. Ik merk dat het vooruit plannen mij veel rust geeft. Al valt niet alles te plannen natuurlijk. Zo moet een van mijn tweelingdochters weer een nieuwe bril door veranderde sterkte van glazen en ze is 3,5 en krijgt nu al haar derde bril ze had haar eerste met 13 maanden.
Helaas worden deze kosten niet vergoed slecht 1 keer per 2 jaar €80,-
Maar we hebben gelukkig een buffer en daarin moeten we dan sommige dingen wel weer laten maar dit zijn dingen die ten alle tijden voor gaan.
Groetjes Janique